Een week vol salsa, school, dineren en verkopers

In één weekje Peru maak je meteen al zo veel mee!

Eenmaal in Cusco zie je dat de hele toeristenconcentratie van Peru zich daar verzameld heeft. Vooral op het Plaza des Armas lopen veel Peruanen rond met hebbedingetjes voor de toeristen die je kan kopen voor ´een paar sol´, zoals prachtige tekeningen en schilderijtjes. Ik heb een keer met Loesje (moet ik nou echt vertellen uit welk land zij komt?) een uur naar een parade op het Plaze des Armas gekeken. De Peruanen denken:'Hebbes, een tourist die niet weg kan lopen!' (Dit denkt hij wel in het spaans natuurlijk) en we werden van alle kanten aangevallen door verkopers die hun massages, versierde kalebassen, sleutelhangers, mutsen, handschoenen en tekeningen kwamen aansmeren. Een geliefd trucje is:''señorita! beautiful paining! only uno soles!'' En zodra je bent blijven staan om ze te bekijken en je een prachtige tekening hebt gevonden:'' Yes, Yes, very pretty paining. 40 Soles por favor.'' *lief lachje erbij*

Ik werd opgewacht op het vliegveld en samen met een Engelse jongen Asher naar ons hostel gebracht. (Het verkeer in Cusco is net iets beter dan in Lima) Ik slaap in kamer 1, met een Duits meisje en een Nederlands meisje. Ze zijn beiden interns hier in cusco dus hebben er al een paar maanden op zitten. Kamer 1 is de grootste kamer, met een eigen badkamer. Waarom willen de meeste mensen toch niet in die kamer slapen?
Geen tot nauwlijks Wifi verbinding! (En de douche is koud, maar dat is toch bijzaak)
Verder zitten we eigenlijk nooit in de kamer. ´s Avonds gaat iedereen uit eten, Uno spelen in de lobby en salsa dansen in één van de clubs aan het einde van de straat. Je krijgt in de clubs elke avond van 9 tot 11 gratis salsa les als je dat wilt.
Ik heb recentelijk ook een salsa voor beginners les gehad in de school. Er hadden zich alleen maar vrouwen ingeschreven, dus nadat ik na wat porren klasgenootje engelsman Joe had overgehaald om het één keer te proberen, daarna gemakkelijker medehostelgenoot Duitser Mario, en uiteindelijk na serieus drie dagen zeuren en vertellen dat Joe en Mario ook gingen: klasgenootje Asher. Helaas lukte het me niet bij de Nederlanders Matthijs en Guido. En dat was het ook wel een beetje aan mannelijke danspartners. Toch waren er nog steeds te veel vrouwen dus moesten een paar zich opofferen om de man te spelen. Ik ben bang dat als ik nu naar een club ga ik alleen nog maar de danspasjes voor de mannen weet. Rechtervoet of linkervoet eerst?

De eerste middag in Cusco heb ik de stad een beetje verkend met Guido en Asher. Later in de avond nog een keer met de Australische Mary. We zijn samen drie supermarkten afgestruind op zoek naar wat lekker fruit. Tot onze grote ontsteltenis - en de waarschijnlijk nog veel grotere van mijn oude collega Kevin de groenteman- is de definitie van verse groente en fruit hier nogal anders dan in Nederland en Australie. Verschrompelde paprika's, bananen die meer zwarte plekken dan gele plekken hebben en bovendien vaak ook nog eens de lengte hebben van mijn middelvinger en meer van dat. Uiteindelijk hoorden we dat je je groente en fruit het beste vers kunt halen bij de San Pedro market. Dat heb ik later eens met oud-collega Myrthe van de Albert Heijn gedaan. We hebben heerlijke verse avocado's, appels en uien gehaald en daar 's avonds guacamole van gemaakt.

We krijgen in het hostel ontbijt en lunch. Avondeten mogen we zelf maken in de keuken of je kan uit eten. Uit eten kan je meestal voor rond de 12 Sol (= ongeveer 4 euro) voor een hoofdgerecht. We weten hier echter ook restaurantjes waar je voor 6 Sol een vast menu kan krijgen. Dus 2 euro voor ee driegangenmenu. Niet verkeerd toch? Wat echter wel ietwat verkeerd is is het ontbijt. Ontbijt staat in Peru niet echt in een hoog aanzien. Je krijgt overal een droog wit plat broodje met jam of boter. Soms een plakje kaas. En de kaas smaakt nergens naar. Er werd mij niet voor niets gevraagd kaas uit Nederland mee te nemen. Lunch in het hostel bestaat uit een driegangendiner. Soep, rijst/pasta met iets, en dan een toetje. Dus je hebt pas 's avonds om 10 uur weer honger.

's Ochtends hebben we vier uur spaanse les. Na de lunch om 13:30 kun je doen wat je maar wilt. Ik ben deze week wezen paardrijden, ben naar de Christo Blanco gewandeld en heb verschillende tours gehad door de stad.
De Christo Blanco is precies hetzelfde beeld als het beroemde beeld in Rio de Janeiro, maar dan vier keer zo klein. Met Joe en Asher ben ik daarheen gewandeld op een dag zonder wolken. Dus we hebben het drie keer uitgesteld omdat het te bewolkt was. Op deze manier hebben we een paar prachtige fot's. Het paardrijden was hoger in de bergen, achter de Christo Blanco. We werden door de eigenaar van Gabriel's Ranch in vier uur door de bergen begeleid. Gabriel was vroeger gids dus sprak keurig engels en kon veel vertellen over de Moon Temple van de Inca's, die eens in de zoveel tijd nog steeds wordt gebruikt voor spirituele rituelen. Aangezien ik nog nauwelijks ervarig heb met paarden, kreeg ik un caballo gentle: Aquila. Aquila's hobbies zijn: heel. heel rustig lopen, af en toe opeens stil staan om wat te grazen en paden in gaan die wij niet moesten hebben. Ondanks Aquilas hobbies, was het een prachtige tocht.


Zondag ga ik een week naar de Sacred Valley.
Zonder wifi.

Hasta Luego!